نکات اولیه در نصب کنتاکتور اشنایدر
کنتاکت بسته بی‌متال مانند یک شستی قطع، به‌صورت سری در مدار فرمان قرار می‌گیرد تا در صورت اضافه‌بار، مصرف‌کننده را از شبکه قطع کند. در این صورت برای وصل مجدد کنتاکتور باید شستی وصل (استارت) مجدداً فشار داده شود. خرید کنتاکتور اشنایدر
قطع کننده‌ها به‌صورت سری و وصل‌کننده‌ها به‌صورت موازی با تیغه نگه‌دارنده بسته می‌شوند. برای مدارهایی که دارای کنتاکتور و شستی‌های زیاد هستند بهتر است که نقشه‌ها را به دو فرم مدار فرمان و مدار قدرت جدا از هم رسم کنیم.
جهت حفاظت مدارهای الکتریکی در برابر اضافه جریان زیاد یا اتصال کوتاه و همچنین اضافه‌بار از تجهیزات حفاظتی مانند رله‌های حرارتی (بی متال‌ها)، کلیدهای محافظ و همچنین فیوزها استفاده به عمل می‌آید. تمامی این تجهیزات در ابتدای مدارهای فرمان و قدرت و به‌صورت سری قرار می‌گیرند. فروش کنتاکتور اشنایدر
کنتاکتور اشنایدر
شماره‌گذاری و نمایش تعداد تیغه‌های کنتاکتور
تیغه‌های اصلی (کنتاکت اصلی) یا قدرت هر کنتاکتور را با اعداد یک‌رقمی مشخص می‌کنند به این ترتیب که ورودی این تیغه‌ها با اعداد ۳، ۱ و ۵ و خروجی آن‌ها با اعداد ۲، ۴ و ۶ نمایش داده می‌شوند. برای شماره‌گذاری تیغه‌های فرعی (کنتاکت فرعی) یا فرمان کنتاکتور از اعداد دورقمی استفاده می‌شود. عدد سمت چپ بیان می‌کند که کنتاکت مذکور، چندمین تیغه کنتاکتور است و رقم سمت راست اگر ۱ و ۲ باشد به معنی بسته بودن و اگر ۳ و ۴ باشد به معنی باز بودن تیغه کنتاکتور است. معمولاً روی کنتاکتور، تیغه‌های فرعی باز را با NO (در حالت عادی باز) و تیغه‌های فرعی بسته را با NC (در حالت عادی بسته) نشان می‌دهند.
تفاوت نمایش تیغه‌های کنتاکتور در مدل‌های قدیمی و جدید
در مدل‌های اولیه کنتاکتور، تعداد کنتاکت‌های کمکی بسته و باز یک کنتاکتور را بر روی پلاک با استفاده از حروف O و S مشخص می‌کردند. مثلاً اگر بر روی کنتاکتوری عبارت ۱S + 3O نوشته شده بود به این معنی بود که این کنتاکتور دارای یک تیغه باز و سه تیغه بسته است. امروزه برای نشان دادن تعداد تیغه‌های فرمان کنتاکتور از یک عدد دو رقمی که به همراه شماره تیپ کنتاکتور نوشته می‌شود استفاده می‌کنند. مثلاً برای کنتاکتور ذکرشده به جای ۱S + 3O عدد ۱۳ نوشته می‌شود که رقم سمت راست تعداد کنتاکت‌های فرمان بسته و رقم سمت چپ تعداد کنتاکت‌های باز را مشخص می‌کند. اگر کنتاکتور فقط دارای ۲ کنتاکت باز باشد با عدد ۲۰ و اگر دارای تنها دو کنتاکت بسته باشد با عدد ۰۲ مشخص می‌شود. فروش پلاتین اشنایدر
8 گام نهایی و کلی در نصب کنتاکتور اشنایدر
کنتاکتور اشنایدر یکی از بااهمیت‌ترین و پراستفاده‌ترین ابزارآلات در سیستم‌های قدرت و برق صنعتی می‌باشد. در حقیقت کنتاکتور یک سیستم کلید زنی به‌منظور خاموش و روشن نمودن یک مدار الکتریکی است. کنتاکتور یک گونه ویژه از رله بوده با این اختلاف که کنتاکتور اغلب در سیستم‌های دارای ظرفیت بالا برای تحمل جریان بکار گرفته می‌شود، درصورتی‌که رله مختص جریان‌های پایین می‌باشد.
این ابزار یکی از اجزای موردنیاز برای تابلو‌های برق به شمار می‌رود. کنتاکتور یک مدل کلید الکترومغناطیسی بوده که از طریق تحریک بوبین ناشی از ولتاژ AC یا DC، به‌منظور قطع و وصل از راه دور مدارهای قدرت در مدارهای تک فاز یا سه فاز مورداستفاده قرار می‌گیرد. همراه با تحریک یا وصل نمودن یک سیم، بوبین کنتاکتور یا پیچ مغناطیسی وصل شده و با قطع نمودن ولتاژ بوبین، کنتاکتور نیز قطع خواهد شد. این خصوصیت توانایی کنترل از راه دور مدار را به فرد می‌دهد.
نصب کنتاکتور اشنایدر
گام اول: انتخاب کنتاکتور
در نصب کنتاکتور سه فاز و تک فاز ابتدا ضروری است تا کنتاکتور مطلوب را با نظر به ۳ معیار زیر انتخاب نماییم:
ولتاژ مختص تحریک بوبین کنتاکتور
جریان لازم بار متصل در خروجی کنتاکتور
ولتاژ لازم متصل به کنتاکت‌ها
گام دوم: بررسی راهنمای نصب کنتاکتور اشنایدر
پس از خرید کنتاکتور، ضروری است تا راهنمای نصب آن را بررسی و ورودی A1,A2 را به‌منظور کابل‌کشی ولتاژ تحریک بوبین شناسایی نماییم. علاوه بر این برخی از کنتاکتورها احتمال دارد، ازون بر 3 کنتاکت L1,L2,L3 که مختص اتصال سه فاز به کار گرفته می‌شود، کنتاکت‌های اضافی همچون NO یا NC یا هر دو را دارا باشد.
گام سوم: ارزیابی کنتاکتور کمکی
حضور یا عدم حضور کنتاکت کمکی را مورد ارزیابی قرار می‌دهیم. برخی از کنتاکتورها احتمال دارد همراه با کنتاکت کمکی باشند یا در نقش یک ابزار جانبی قابل‌دسترس باشد. این نوع کنتاکت را می‌توان در مدار فرمان به کار برد.
گام چهارم: آماده‌سازی
برای کام چهارم در نصب کنتاکتور سه فاز اشنایدر و تک فاز این است که، کنتاکتور را روی ریل نصب نموده و کابل‌های تحریک و قدرت را به کنتاکتور متصل کنید. کابل‌ها را شماره‌گذاری کرده تا عیب‌یابی تابلو به آسانی صورت بگیرد. علاوه بر این از قطع بودن برق تابلو اطمینان حاصل کنید.
گام پنجم: آماده‌سازی سیم‌ها
روکش کابل‌ها را با یک وسیله‌ی مناسب به میزان حداکثر ۱.۵ سانتی‌متر جدا نمایید. چنانچه کابل موردنظر از مدل رشته‌ای بود، رشته‌ها را به شکل مطلوبی به یکدیگر بتابانید و از عدم حضور رشته آزاد در آن اطمینان حاصل نمایید.
در مرحله آخر نصب کنتاکتور تک فاز اشنایدر و سه فاز ضروری است تا با خرید سرسیم و ابزار متناسب، سیم‌ها را سرسیم بزنید.
گام ششم: ایجاد اتصالات
از طریق یک پیچ‌گوشتی مطلوب، پیچ‌های ورودی را باز نموده و سیم‌ها درون ترمینال قرار داده و پیچ را محکم نمایید.
در ادامه موارد زیر را مدنظر قرار دهید:
تنها بخش هادی سیم بایستی درون ترمینال باشد و روکش سرسیم نبایستی در ترمینال وارد گردد.
فشار بیش از اندازه به پیچ وارد نشود. با فشار زیاد احتمال دارد پیچ ترک خورده یا رزوه مهره دچار عیب شود و در هنگام راه‌اندازی پیچ توسط ضربه‌های کنتاکتور شل شده و اتصال نیز قطع شود.
گام هفتم: تحریک کنتاکتور
از طریق وصل برق ورودی بوبین، کنتاکتور را تحریک نمایید. در این هنگام بایستی یک صدای «کلیک» به گوش برسد. پس از شنیدن صدا، ولتاژ را قطع نمایید.
گام هشتم: اتصال خروجی‌ها
خروجی را به مانند گام ششم سیم‌کشی کرده و پیش از راه‌اندازی تابلو اتصالات را دوباره موردبررسی قرار دهید.